روشهای شناسایی بیومتریک از روی انگشت، چهره یا عنبیه چشم، راه موثری برای تامین امنیت دستگاههای کامپیوترهای سرویس دهنده است. در این سلسله مقالات با هم برتری و کاستیها و همچنین چگونگی کارکرد روشهای بیومتریک را میبینیم.
اگر نظر کارشناسان را بپذیریم باید بگوییم که دوران ورود به سیستمهای کامپیوتری از طریق وارد کردن گذر واژههای ساخته شده از حروف و ارقام از راه صفحه کلید به سر آمده. در آینده از برخی ویژگیهای بدن که تغییر نمیکنند مانند اثر انگشت، چهره، چشم، صدا یا دستخط برای شناسایی کاربر و تعیین صلاحیت او برای کار با سیستمهای کامپیوتری استفاده خواهد شد. هدف از این کار بالاتر بردن امنیت سیستمها و جلوگیری از دسترسی کاربران غیر مجاز است. اما از این روشها نه تنها برای تامین امنیت سیستمهای کامپیوتری بلکه برای افزایش ایمنی شرکتها و مکانها نیز استفاده میشود. روشهای کنونی تشخیص هویت مبتنی بر کارتهای شناسایی دیگر مناسب نیست و بسیار نامطمئن است. از این گذشته این روشها هم نیروی انسانی و هم زمان زیادی میطلبد این کاستیها را میتوان با کمک روشهای تشخیص هویت بر طرف کرد. چون این روشها نه تنها درستی دادهها را بررسی میکنند بلکه میبینند آیا این شخص صاحب واقعی این مشخصات است یا نه.
این روشها نه تنها درستی دادهها را بررسی میکنند بلکه میبینند آیا این شخص صاحب واقعی این مشخصات است یا نه.
به این ترتیب سیستمهای بیومتریک با ارائه کار کرد بهتر، هزینههای بالاتر خود را جبران میکنند. در این مقاله به طور مفصل با روشهای بیومتری جاری آشنا شده و به جزئیات آنها پی میبرید.